Puchar Hopmana to międzynarodowy drużynowy turniej tenisowy, odbywający się corocznie (od 1989 r.) na przełomie grudnia i stycznia w australijskim mieście Perth. Uznawany jest za nieoficjalne mistrzostwa świata zespołów mieszanych.
W odróżnieniu od pozostałych drużynowych turniejów tenisowych – Pucharu Federacji, przeznaczonego wyłącznie dla kobiet i Pucharu Davisa, w którym walczą tylko mężczyźni – reprezentacja kraju w Pucharze Hopmana składa się z jednej kobiety i jednego mężczyzny. W rywalizacji bierze udział 8 zespołów narodowych, zapraszanych przez organizatorów (bez jakiegokolwiek systemu kwalifikacji). Na każde spotkanie składają się 3 mecze: gry pojedyncze kobiet i mężczyzn oraz gra mieszana (wygrywa drużyna, która zwycięży w co najmniej dwóch).
Startujące ekipy dzielone są na 2 grupy, w każdej po 4 zespoły. 4 najlepsze reprezentacje (decydują miejsca w singlowych rankingach WTA i ATP) zostają rozstawione. Tradycyjnie już w grupie A znajdują się rozstawieni z nr. 1, a w grupie B – z nr. 2. W fazie grupowej rywalizuje się systemem „każdy z każdym”. Najlepsi z grup spotykają się od razu w finale (nie ma półfinałów).
Do 2012 roku turniej odbywał się na twardych kortach Burswood Entertainment Complex w Perth. Później Puchar Hopmana przeniósł się do nowo wybudowanego obiektu Perth Arena (obecna nazwa odsponsorska – RAC Arena). Impreza zawarta jest w kalendarzu Międzynarodowej Federacji Tenisowej, ale wyniki zawodników nie są wliczane do klasyfikacji WTA i ATP. W praktyce stanowi otwarcie sezonu tenisowego, bowiem tuż po jej rozpoczęciu rusza w Australii i Nowej Zelandii tenisowy festiwal, złożony z kilkunastu zawodowych turniejów i zwieńczony wielkoszlemowym Australian Open w drugiej połowie stycznia.
Nazwa turnieju – Puchar Hopmana (Hopman Cup) – nadana została na cześć wybitnego australijskiego tenisisty i trenera, Harry’ego Hopmana (1906–1985), który w znacznym stopniu przyczynił się do zdobycia przez jego kraj piętnastu tytułów w Pucharze Davisa w latach 1938–1969. Hopman nie dożył pierwszej edycji imprezy w 1989 roku. Do Australii przyjeżdżała jednak ze Stanów Zjednoczonych jego druga żona, Lucy. Miejscowi kibice polubli ją i nadali przydomek „Queen of the Cup”.
Dyrektorem turnieju jest Australijczyk, były dobry tenisista Paul McNamee, który miał duży udział w zainicjowaniu zawodów.
Hopman Cup to pierwsza oficjalna impreza, w czasie której zastosowano (w 2006 r.) przełomowy w tenisie system elektronicznej kontroli linii (popularny Hawk-Eye).
Reprezentacja Polski startowała w Pucharze Hopmana dwukrotnie, w latach 2014 i 2015. Za pierwszym razem Agnieszka Radwańska i Grzegorz Panfil osiągnęli finał, w którym przegrali z Francją. W roku następnym Polska – A. Radwańska i Jerzy Janowicz – wygrała cały turniej, pokonując w finale USA.
FINAŁY
2018
Szwajcaria (Belinda Bencic, Roger Federer) – Niemcy (Angelique Kerber, Alexander Zverev) 2:1
2017
Francja (Kristina Mladenovic, Richard Gasquet) – USA (Coco Vandeweghe, Jack Sock) 2:1
2016
Australia (Daria Gavrilova, Nick Kyrgios) – Ukraina (Elina Switolina, Ołeksandr Dołhopołow) 2:0
2015
POLSKA (Agnieszka Radwańska, Jerzy Janowicz) – USA (Serena Williams, John Isner) 2:1
2014
Francja (Alizé Cornet, Jo-Wilfried Tsonga) – POLSKA (Agnieszka Radwańska, Grzegorz Panfil) 2:1
2013
Hiszpania (Anabel Medina Garrigues, Fernando Verdasco) – Serbia (Ana Ivanović, Novak Đoković) 2:1
2012
Czechy (Petra Kvitová, Tomáš Berdych) – Francja (Marion Bartoli, Richard Gasquet) 2:0
2011
USA (Bethanie Mattek-Sands, John Isner) – Belgia (Justine Henin, Ruben Bemelmans) 2:1
2010
Hiszpania (María José Martínez Sánchez, Tommy Robredo)
– Wlk. Brytania (Laura Robson, Andy Murray) 2:1
2009
Słowacja (Dominika Cibulková, Dominik Hrbatý) – Rosja (Dinara Safina, Marat Safin) 2:0
2008
USA (Serena Williams, Mardy Fish) – Serbia (Jelena Janković, Novak Đoković) 2:1
2007
Rosja (Nadieżda Pietrowa, Dmitrij Tursunow) – Hiszpania (Anabel Medina Garrigues, Tommy Robredo) 2:0
2006
USA (Lisa Raymond, Taylor Dent) – Holandia (Michaëlla Krajicek, Peter Wessels) 2:1
2005
Słowacja (Daniela Hantuchová, Dominik Hrbatý) – Argentyna (Gisela Dulko, Guillermo Coria) 3:0
2004
USA (Lindsay Davenport, James Blake) – Słowacja (Daniela Hantuchová, Karol Kučera) 2:1
2003
USA (Serena Williams, James Blake) – Australia (Alicia Molik, Lleyton Hewitt) 3:0
2002
Hiszpania (Arantxa Sánchez Vicario, Tommy Robredo) – USA (Monica Seles, Jan-Michael Gambill) 2:1
2001
Szwajcaria (Martina Hingis, Roger Federer) – USA (Monica Seles, Jan-Michael Gambill) 2:1
2000
RPA (Amanda Coetzer, Wayne Ferreira) – Tajlandia (Tamarine Tanasugarn, Paradorn Srichaphan) 3:0
1999
Australia (Jelena Dokić, Mark Philippoussis) – Szwecja (Åsa Carlsson, Jonas Björkman) 2:1
1998
Słowacja (Karina Habšudová, Karol Kučera) – Francja (Mary Pierce, Cédric Pioline) 2:1
1997
USA (Chanda Rubin, Justin Gimelstob) – RPA (Amanda Coetzer, Wayne Ferreira) 2:1
1996
Chorwacja (Iva Majoli, Goran Ivanišević) – Szwajcaria (Martina Hingis, Marc Rosset) 2:1
1995
Niemcy (Anke Huber, Boris Becker) – Ukraina (Natalia Miedwediewa, Andrij Miedwediew) 2:1
1994
Czechy (Jana Novotná, Petr Korda) – Niemcy (Anke Huber, Bernd Karbacher) 2:1
1993
Niemcy (Steffi Graf, Michael Stich) – Hiszpania (Arantxa Sánchez Vicario, Emilio Sánchez) 2:1
1992
Szwajcaria (Manuela Maleeva-Fragniere, Jakob Hlasek)
– Czechosłowacja (Helena Suková, Karel Nováček) 2:1
1991
Jugosławia (Monica Seles, Goran Prpić) – USA (Zina Garrison, David Wheaton) 3:0
1990
Hiszpania (Arantxa Sánchez Vicario, Emilio Sánchez) – USA (Pam Shriver, John McEnroe) 2:1
1989
Czechosłowacja (Helena Suková, Miloslav Mečíř) – Australia (Hana Mandlíková, Pat Cash) 2:0